Home Over Marijke Verschoor Englisch text schilderijen/paintings poppenfilms Schilderles kinderen den Haag Schilderles volwass. den Haag schilderen in de Hortus Leiden Workshops schilderatelier Huis te huur in Frankrijk Cursussen Frankrijk Het zaterdagrestaurant Contact

Lessen in crisistijd

In de coronatijd,(2021) zonder leerlingen ,leek het me fijn om iets te doen dat ik graag eens gedaan zou hebben als niet al mijn tijd aan schilderen opging. Dat was poppenspel. Maar omdat er geen publiek zou zijn besloot ik dat het wel gefilmd kon worden,en zo gezegd zo gedaan. Met hulp van vrienden voor het filmen, de muziek en de edit (alles dat ik niet kan) werden het twee poppenfilms. De ene Sisiphus, een stopmotionfilm Klik hier om het filmpje te bekijken De andere Deborah, een poppenfilm met handpoppen Klik hier om het filmpje te bekijken

Deborah Eisenberg’s comment on the film DEBORAH, THE LIFE OF A WRITER The other night my boyfriend, Wallace Shawn, and I watched DEBORAH, THE LIFE OF A WRITER. As I happen to be the writer Deborah whose life is portrayed in the film, I can hardly pretend to complete objectivity about it, but, all the same, I think I know beauty when I see it, and I don’t think any sane person would contradict me if I say this is an incredibly beautiful film. Actually, I’m probably in the best position of anybody on earth to attest to the power of this film – because while Wally and I watched it, my “real” life dropped away and we were completely enveloped within the magically radiant, intense, and nuanced atmospheres created by the artist. The narrative – conveyed with no dialogue - does indeed run parallel to my history, but Bouthoorn has abstracted that history to represent the story of the development of an artist, in this case a girl whose nature compels her to slip away from the confines of a proscribed milieu. We have always existed – my rebellious sister and brother escapees, who have run away from propriety and “success”, stumbling over all sorts of obstacles, to dwell in the vital freedom of human imagination. I’m not sure an American film-maker (well, any other film maker) could have portrayed either New York City or the wonderous train journey to it from the suburban middle of our country with such an excited, enraptured, innocent eye as Marijke Bouthoorn and her collaborators have. And this ecstatic gaze corresponds precisely to the way the young character (a young me) sees the new urban world into which she enters. The film-makers have captured the multiplicity and chaotic variety of the glittering city of New York with a sort of fantastic collage technique, combining puppets, real objects, and painted paper constructions. The colors are thrilling and at times even shocking. Meanwhile the images are in counterpoint at every moment with the mesmerizing sound track which itself uses a collage technique, deploying an utterly unexpected palette of overlapping musical scraps in many different styles. The film clearly and convincingly shifts moods with seamless rapidity, from tranquil and moving images of the young girl reading and thinking in her solitary New York bedroom to nightmares in which she dreams of the fate of her Jewish forebears in a catastrophic European past.

Deze stopmotion animatie film van 14 min., is gebaseerd op de 2500 jaar oude Griekse mythe van Sisyphus Hij werd door de goden veroordeeld om een grote steen een berg in de onderwereld op te duwen . De steen valt naar beneden als hij de top bereikt,iedere keer weer opnieuw. Hoewel hij aan dit lot niet kan ontsnappen vind hij toch momenten van geluk op zijn berg. Met mijn ervaring met schilderen en knutselen liet ik Sysiphus dit verhaal beleven. De fotografie, muziek en sounddesign zijn van Jonathan Leendertse. Mathilde Venderbos leidde alles in goede banen en hield het overzicht. Zonder hen was t niks geworden!

Atelier wordt studio

Jeroen Degen filmde alles wat ik hem voorzette, niet altijd eenvoudig maar hij gaf niet op, en met veel inventiviteit lukte het . Jonathan maakte de prachtige muziek en Mathilde had weer het overzicht

There’s the excitement of jazzy New York night life, there are moments of dark depression and despair, there are moments of joyful discovery, and there are uncanny representations not only of solitary encounters with a metropolis – at once profoundly melancholy and profoundly amplifying – but also of the deep, unexpected marvel of love.